De verschillende generaties – babyboomers, millennials en generatie Z - worden vaak met elkaar vergeleken en als aparte groepen werknemers gezien. Met verschillende waarden en opvattingen over werk en mentale gezondheid. Terecht? TNO onderzocht het.
Ze gebruikten hiervoor de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NEA). Tegelijkertijd keek TNO naar andere mogelijke verklaringen voor deze verschillen. Denk aan leeftijds- en periode-effecten die iedereen raken, zoals een recessie of pandemie.
Ook andere factoren
Leeftijd speelt volgens het onderzoek een belangrijke rol in de ervaring van burn-outklachten. Daarbij is rond het 30e levensjaar een piek te zien. Toch blijkt dat andere factoren een nog significantere rol spelen in de ontwikkeling van burn-outklachten dan leeftijd op zich. Zoals psychosociale arbeidsomstandigheden en persoonskenmerken.
Uit het onderzoek blijkt ook dat periode-effecten een rol spelen. Voor alle leeftijden geldt namelijk dat de mentale gezondheid steeds meer onder druk komt te staan. Hierbij zijn diverse werkaspecten belangrijk, zoals een vast contract.
Het onderzoek toont ook verschillen aan tussen generaties. Werknemers tussen de 20 en 30 jaar kampen steeds vaker met burn-outklachten. De behoefte aan een vast contract en werkzekerheid is in deze leeftijdsgroep gestegen ten opzichte van voorgaande jaren.
Verschillen niet zo groot
Het onderzoek van TNO suggereert dat de verschillen tussen generaties minder groot zijn dan vaak wordt gedacht. Daarom is het belangrijk om te kijken naar individuele omstandigheden en bredere maatschappelijke trends voor het creëren van een veilige en prettige werkplek.
Lees het volledige rapport 'Generatieverschillen in werkgerelateerde behoeften, waarde van werk en mentale gezondheid'
Bron: TNO